قبل از پرداختن به اصل موضوع تذکر یک نکته ضروری است اینکه ما نباید تصور کنیم که الفاظ مشترک درمعارف مختلف یا در فرهنگ های مختلف وحتی در زمانهای مختلف واجد یک معنی هستند وآن هم مفهومی است که فی الجمله ما امروز ازآن داریم. بعنوان مثال" نباید لفظ آزادی در قاموس اومانستی رابا مفهوم آزادی در اسلام مشترک دانست" لیبرالیسم یااباحیت:عبارتست از آزاد شدن انسان از تعهد الهی وپیمان بستن بانفس اماره خویش. آزادی لیبرالیسم خواهان مباح دانستن همه ی امور است ومجاز وغیر مجاز را تنها در قراردادهای فصلی انسانها با یکدیگر تفسیر میکنند- ((کتاب قراردادهای اجتماعی ژان ژاک روسو بیانیه ی لیبرالیسم است.)) لیبرالیسم در یک کلام مقید نبودن انسان در فعل، قول و اعتقاد است... اما در اسلام آزادی عبارتست از آزادگی(حریت). انسان در مکتب اسلام آزاد نیست بلکه آزاده است آزادگی یا حریت دینی با مقام فلاح ورستگاری یکی است وکسانیکه ازظلمت باطل رسته وبنده حق مطلق الله باشند- به عبارت دیگر محکم کردن عهدالهی ورها شدن از عهد شیطانی- دموکراسی:: در زبان فارسی به معنی آزادی، عدالت و شورا به کار برده میشود که ترجمه ی غلطی است. دراصل این کلمه از دوقسمت تشکیل شده:دموس وکراسی - دموس به معنی جمعیت و کراسی به معنی حاکمیت است که در جمع به معنی حاکمیت انسان بر خودش یا حاکمیت برگروهی میباشد- که نقطه مقابل آن تئوکراسی به معنی حاکمیت خدا بر انسان است یعنی قانون اساسی انسانها که اساس وبنیاد زندگی انسانها راتشکیل میدهد حکم خداست در حالیکه در دموکراسیِ اومانیستی حکم حکم انسان است- واینجاست که به حرف امام پی میبریم که :انقلاب اسلامی نه یک کلمه بیشتر ونه یک کلمه کمتر-واینجاست که ابتذال سخن کسانی که" لفظ دمکراتیک را بر جمهوری اسلامی افزودند،ویا آنانکه سخن امام را اینگونه توجیه کردند که جمهوری اسلامی نباید دموکراتیک خوانده شود چون اسلام همان دموکراسی است ولفظ جمهوری دموکراتیک اسلامی ازنظر ادبی مکرر وزائد است؛ روشن میشود.
دل نوشته های من